Początki miejscowości

Pierwsza wzmianka dotycząca miejscowości pochodzi z 1 lutego 1347 roku. Wpisano ja do najstarszej księgi sądu stanowego dla szlachty z lat 1346–1390. Zawarto w niej, że w tym okresie istniała osada, która otoczona była gęstymi lasami, a miejscowość zadłużona była na 11 kóp groszy, który został zaciągnięty u Mikołaja Mulsteina przez Mikołaja z Głuboczy.

Osada ta należała do rodu rycerskiego von Glaubitz, a ich rezydencją był zamek Szczerba. W 1353 roku tereny te były w rękach Otto Młodszego, zwanego Scolaris oraz Otto zwanego Blizna Glubosów. W 1417 roku osada była w rękach Michela von Glubosa.

Zobacz też: Legendy Polanickie. O niedźwiadku “Polarku”

W drugiej połowie XV wieku część miejscowości należała do rodziny von Lazan, lecz po śmierci ostatniego z członków wieś przeszła w ręce pierwszego hrabiego kłodzkiego – Henryka Starszego Podiebradowicza. W 1538 roku miejscowość, w której było 6 gospodarstw oraz młyn, zakupiło miasto Kłodzko od jej ostatniego właściciela von Ullersdorfa.

W około 1556 roku w północnej części wsi utworzono nowe osiedle, które nazwano Nowa Polanica – obecnie jest to Polanica Górna.

Zobacz tez: Historia Kłodzka. Co działo się na ziemi kłodzkiej do XVII wieku?

Zobacz też: Historia Kłodzka. Jak wyglądały dzieje miasta do II wojny światowej?

Zobacz też: Historia Kłodzka. Co działo się na ziemi kłodzkiej po II wojnie światowej?